فردی در ۲۲ سالگی مدرک کارشناسی مهندسی گرفت، اما برای یافتن اولین شغل مرتبط مناسب مجبور شد ۵ سال صبر کند.دیگری در ۳۵ سالگی استاد کارشناسی ارشد بود و تا ۵۰ سالگی تدریس می کرد. یکی دیگر در ۴۵ سالگی رئیس دانشگاه بود و تا ۶۰ سالگی مسئولیتش ادامه داشت.

مردی در ۳۵ سالگی مدیرعامل شد و در ۶۰ سالگی در سانحه تصادف درگذشت. در حالی که دیگری در ۵۰ سالگی مدیرعامل شد و ۹۰ سال عمر کرد.دختری در دوران کارشناسی ارشد هنوز مجرد است، در حالی که یکی از همکلاسیهایش هفته گذشته تولد اولین نوه خود را جشن گرفته است.اوباما در ۵۵ سالگی از ریاست جمهوری ایالات متحده بازنشسته شد و ترامپ تازه در ۷۰ سالگی شروع به کار کرد، جو بایدن هم که دوران بازنشستگی اش را درکاخ سفید می گذارند.

هر فردی بر اساس شرایط شخصی، جامعه، انتخاب ها و تصمیم های خودش با تجربیات متفاوتی روبرو می شود. اکنون ممکن است تصور کنید، اطرافیان شما با پیشی گرفتن از شما در زندگی را در چشم انداز بسیار بهتری از شما به سرانجام می رسانند و شما با وضعیت فعلی بازنده هستید، اما حقیقت این است که دانش و توانایی تجزیه و تحلیل ما در این خصوص بسیار ناچیز است و باعث خطایی بسیار بزرگ و این نگرش ناقص می شود.

هر کس زندگی را، در زمان مربوط به خودش، با  شیوه ای خاص پیش می برد. قطعاً با منابعی که دارید و می توانید و دستاوردهای بزرگی انتظارتان را می کشند.به دیگران حسادت نکنید و روی سکوی انتقاد نایستید و به آنها از بالا به پایین نگاه نکنید.آنها در چهارچوب حیات خود هستند و شما در قاب زندگی خود…مهم این نیست که چه کسی زودتر می رسد، بلکه مهم این است که چقدر احساسات و خاطرات خوشایندی را تجربه می کند.

البته نظر شما ممکن خیلی با نگرش من متفاوت باشه، اما قطعاً برای من الهام بخش و محترمه، پس شک نکنید و نظرتون رو بنویسید…